Wednesday, November 08, 2006

 

يكديگر

يكديگر را دوست بداريد، اما از عشق، زنجير مسازيد. بگذاريد عشق همچون دريائي مواج، ميان ساحلهاي جانتان در تمّوج و اهتزاز باشد

جام هاي يكديگر را پُر كنيد، اما از يك جام منوشيد.

از نان خود به يكديگر هديه دهيد، اما هر دو از يك قرص نان تناول مكنيد.

به شادماني با هم برقصيد و آواز بخوانيد، اما بگذاريد هر يك براي خود تنها باشيد. همچون سيمهاي عود كه هر يك در مقام خود تنها ست، اما همه با هم به يك آهنگ مترنمند.

دلهايتان را به هم بسپاريد، اما به اسارت يكديگر ندهيد. زيرا تنها دست زندگي است كه مي تواند دلهاي شما را در خود نگاه دارد.

در كنار هم بايستيد، اما نه بسيار نزديك. از آنكه ستون هاي معبد، به جدائي بار بهتر كشند، و بلوط و سرو در سايه‌‌‌ هم به كمال رويش نرسند.

جبران خليل جبران


Comments: Post a Comment



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?